Kasım, 2009 için arşiv
>
Zira, geçen pazar Kadıköy’den aldığımız yarım kiloluk paketi neredeyse tek başıma bitirmiş bulunuyorum.
Bayramdan bir gün önce Alper kutuyu kaldırdı, misafirlere kalmadı yeme artık diyerekten:)
Gelen misafirlere utanarak kutunun dibini ikram edip, ekliyorum: “Gelenler de çok oldu sağolsunlar, bayram ziyareti…”
Külliyen yalan… Tamam gelen eş-dost-kuzen vs. oldu da lokumları yiyen kim? Ben!
Bir de bu Hacı Bekir’in badem ezmesi vardır akıllara ziyan. Resimde gördüğünüz akide şekerleri de mevcut. En sağdakiler favorim. Turuncu-bejli olan limon aromalı.
Tavsiye ederim okuyucu, öyle çikolataya mikolataya itibar etmeyin, bayram tatlısı lokumdur, akide şekeridir, alın yedirin gari!
Yılmaz Özdil yaklaşık 2-3 haftadır haklı olarak (Genetiği Değiştirilmiş Organizma Yasası mecliste bir geceyarısı apar topar geçirildikten sonra) GDO‘ya giydiriyor da giydiriyor.
Yasa geçti, geçmiş olsun. Peki bundan sonra ne yapabiliriz? Kendimizi, ailemizi Frankeştayn gıdalardan nasıl koruyabiliriz?
Yazıyı okuyunca kendimi nispeten şanslı hissettim. Tarhanayı annem yaptı, daha bugün pişirdim. Salçayı Alper’in annesi kendi bahçelerinde ürettikleri domatesten yapıp İzmir güneşinde kuruttu, bal desen Marmaris’teki dostlarımızdan geliyor 3-5 ayda bir. Limonata desen, aylar önce vermiştim tarifini:))
Yalnız yoğurt yapmak için pastörize edilmemiş süt gerekli ki o konu biraz meşakkatli. Ekmek desen imkansız değil. Ekmek yapma makineleri ile çok da kolay üstelik.
Özellikle şu günlerden sonra yeme-içme konusunda daha da dikkatli olmamız gerekiyor. Etrafta o kadar abur-cubur var ki bırakın genetiğinin değiştirilmesini azıcık fazla yesen obezite sınırlarına yaklaşıyorsun. Zaten kafam bozuk bugün, tartı mı bozuldu benim ayar mı kaçtı bu hafta anlamadım ama 2 kilocuk fazla görünüyorum:(
>Kokular çeşit çeşit şu alemde. Kokladığınızda sizi alıp uzak alemlere sürükleyen kokuların yanı sıra yine kokladığınızda midenizi kaldıran, sinirlendiren, acıktıran, hüzünlendiren kokular da vardır.
Tom Robbins’in “Parfümün Dansı” romanında anlattığı koku tanrısı Kudra bir yanda, Patrick Süskind’in “Koku“isimli romanındaki keskin burunlu katilimiz Jean-Baptiste Grenouille bir yanda, insanoğlu eski çağlardan beridir aramış güzel kokuları.
Her evin kendine özgü bir kokusu vardır mesela. Yazlık ev başka kokar, kışlık ev başka. Otel odası başka kokar, kış günü öğrenci dolu bir sınıf başka…
Bir de yemek kokuları vardır. Etli yaprak sarmanın üzerindeki sarımsaklı yoğurt kokusu, ya da tereyağda kavrulan pirinç, kızarmış ekmek kokusu alır götürür uzak bir yaz günü kahvaltısına, sıvıyağda kavrulan soğan evine geldiğini hatırlatır insana.
Sonra en sevdiğim deniz kokusu vardır. Tuzlu denizin kavruk yosunlu kokusu, midye kokusu, deniz yağı kokusu…Düşünmek bile mutlu eder beni ( yazarın yüzünde bir sırıtma belirdi:))
Denizyağı dedin mi Hawaii Tropic kokmalıdır mesela, ya da birkaç gün yıkanmamış deniz havlusu kokusu.
İnsan kokusuna gelince.Ten kokusu ayırır insanları birbirinden. Anne kokusu bambaşkadır. Hangi parfümü sürerse sürsün değişmez, değişemez. Sevdiğinin kokusu da başkadır. Unutmazsın, unutamazsın. Bilemediğin kendi kokundur belki de. Kokunun bir aynası yok maalesef. Öyle alışkınsındır ki kanımca kendi teninin kokusuna, duyamazsın.
Parfüm ise bambaşkadır. Her parfüm her tende aynı kokmaz tam da bu yüzden. Bir türlü de beğenemem ben.
Cacharel’in Noa’ sı başkadır, Estee Lauder’ın Pleasure’ ı başka.
Zeynep karar veremez bir türlü, oturur böyle parfüm üzerine güzellemeler döker bir kış günü…
Kaç senedir aklımda, ah bir turşu kursam diyorum, diyorum, bir türlü denk gelmiyordu.
En sonunda geçen hafta arabayla gidince Pamukova’ya, fırsattan istifade, pazardan o minik, acı mı acı, insanın ağzını burnunu kızartan süs biberlerinden satın aldım.
Eve döner dönmez başladım araştırmaya turşu nasıl kurulur…
İşte turşu kurmakla ilgili tüm püf noktalar burada var. Sevgili Nilge hanım bu konuda bir tez hazırlamış adeta. Çeşitli sitelerden derlediği tüm bilgileri sentez haline getirip en doğru şekilde anlatmış.
Turşu kurmayı öyle zor birşey sanmayın. Kesip doğrama işi yoksa – ki süs biberi için gerekmiyor, bu açıdan da doğru bir seçim yapmışım- kısa sürede hazırlayabilirsiniz. Şöyle ki ben Aşk-ı Memnu’nun 2 reklam arasında kurdum bile! Şu anda acı biberlerim buzdolabında bekleme sürecine girdiler. Artık tutarsa haftaya yeriz.
Gerekli malzemeler: sirke, kaynamış su, tuz, kavanoz ve turşuluk sebze. Sarımsağı unutmayalım.
Bu kış günlerinde çok iyi gider…